Dat is pittig.
Allereerst omdat je vergeleken wordt met mensen die op spiritueel gebied allerlei onzin vertellen.
Ook de omgeving vind dit maar raar wat je verteld, het is vast een hallucinatie en het komt van de medicijnen.
Maar naar lang volhouden van mezelf om er toch gewoon over te hebben veranderd er langzaam iets.
Als er iemand in de directe omgeving overlijd wordt er mijn kant opgekeken en willen ze toch mijn verhaal horen.
Maar wij hebben hier in Nederland Pim van Lommel die in deze materie veel onderzoek heeft gedaan en er veel verandering in heeft gebracht.Nu kun je er met veel mensen gewoon over praten, ze hebben er allemaal wel wat van meegekregen via de media.
Ook heb ik in die 38 jaar heel veel gelezen op dit gebied omdat het me zeer boeit.
In het begin heb ik boeken in handen gehad en gedacht wat een onzin wordt hier verteld, zo heb ik het niet ervaren.
Maar dan komen er toch goede boeken in mijn handen en ik voel met mijn hart, zo heb ik het ook beleefd.
Op You Tube zijn er veel filmpjes te zien van mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad, ze vertellen wat ze hebben meegemaakt aan de andere kant.
Zo wordt het duidelijk naar mensen toe die er weinig van weten.
Mijn leven is na mijn bijna dood ervaring nooit meer hetzelfde geweest.
Ik heb dit ondanks het onbegrip en ongeloof als een verrijking in mijn leven ervaren.
Het heeft mij veel inzicht gegeven omtrent de dood.
Al met al levert mij deze ervaring ook soms een eenzame plek op.
Maar had ik dit willen missen dan zeg ik absoluut nee!
Ik kan alleen hierop zeggen:
Neem mij zoals ik ben en niet zo als ik zijn moet.